Klasse systeem; hoor jij bij de arbeidersklasse?

We vliegen elkaar nu online of aan tafel continue in de haren, maar waarvoor eigenlijk? Worden we onderdrukt? Vroeger was alles duidelijker. Je bent arbeider of kapitalist, katholiek of protestant. Je las de krant en ging naar dat café en bleef netjes in je hok. Het was duidelijk, de belangen waren niet gelijk en daarvoor was strijd nodig.

Die tijd is voorbij..of toch niet?

We vragen het Roos van de Werkvereniging die zich elke dag inzet voor Modern werkende.

Tot welke klasse behoor jij eigenlijk Roos?

Ik heb er zelf maar een woord voor bedacht. Ik voel me namelijk geen arbeider maar ook geen kapitalist. Ik wil geen werknemer meer zijn maar ook geen werkgever worden. Ik wil gewoon doen waar ik goed in ben terwijl ik de omstandigheden en voorwaarden waaronder ik werk zoveel mogelijk zelf bepaal. Dat maakt mij een Modern Werkende. Alleen het sociale zekerheidsstelsel moet nog mee. Nu is het nog ingericht op de traditionele werkgever en de traditionele werknemer. Op de kapitalist en de arbeider. Alleen de kapitalist kon vroeger werkgever worden want je moest wel kapitaalkrachtig zijn om een fabriek te openen. De arbeider die voor de kapitalist kwam werken was doorgaans laagopgeleid en arm. Niet gek dus om de werkgevers van toen te verplichten goed voor hun arbeiders te zorgen. Noblesse oblige. Voor deze traditionele klassen functioneert ons stelsel ook nu nog prima. Maar waneer je geen laagopgeleide arbeider in dienst van een vermogend werkgever meer bent en je hebt wel behoefte aan autonomie en zelfregie, dan merk je dat het stelsel niet meer zo sociaal is. Als professional die zich van werk naar werk beweegt omdat het meer om de inhoud van het werk gaat en minder om het beklimmen van de hiërarchische ladder, dan blijkt dat ons traditionele stelsel daar niet op ingericht is. Het stelsel gaat er nog steeds vanuit dat je rijk bent als je voor jezelf begint. Nu lijkt onze overheid er moeite mee te hebben dat onze beroepsbevolking niet meer in de duidelijke hokjes van weleer past waardoor de modernisering van onze arbeidsmarkt maar moeizaam op gang komt. 

Waar is nu strijd voor nodig volgens jou?

Omdat ik voorzie dat de groep Modern Werkenden - zij die een grote behoefte hebben aan zelfregie opdat ze hun vak naar eer en geweten kunnen uitoefenen - snel zal groeien, is het tijd om te strijden voor een stelselwijziging met meer ruimte en zekerheid voor werkenden die arbeider noch kapitalist zijn. 

De sociale zekerheden, het verkrijgen van een betaalbare woning en de toegang tot opleidings- en ontwikkel budgetten, moeten dan ook niet langer gekoppeld worden aan de contractvorm maar aan het werk en de werkenden zelf. Modern werkenden zijn niet perse echte ondernemers. Ze willen ook niet perse werkgever worden. Nee, ze beginnen vaak voor zichzelf omdat ze niet langer gemicromanaged willen worden door werkgevers die vaak minder van hun vak afweten dan zijzelf. Ik noem deze Modern werkenden ook wel hiërarchische vluchtelingen. Het zijn niet perse vermogende kapitalisten of ondernemers die hun zekerheden makkelijk zelf af kunnen dekken. Zelfs niet als deze Modern Werkenden wel mensen willen aannemen. Tegenwoordig kan iedereen met een goed idee en een internetverbinding een bedrijf beginnen. Maar dat maakt je nog niet vermogend genoeg om voor je personeel te zorgen zoals de kapitalist voor de arme arbeider. Bovendien is degene die voor je werkt tegenwoordig zelfs beter in staat om voor de eigen zekerheden te zorgen dan jij als werkgever. Daarom wordt het steeds belangrijker dat sociale zekerheid, het verkrijgen van een hypotheek en ontwikkel budgetten niet alleen aan werknemers in ‘vaste dienst’ worden verstrekt maar aan iedereen die werkt. Of je nu werk verschaft of afneemt. 

“Wanneer je de opbouw en toegang tot zekerheden aan het werk en de werkenden koppelt dan kunnen  alle werkenden zowel wendbaar als weerbaar worden”

Wanneer je de opbouw en toegang tot zekerheden aan het werk en de werkenden zelf koppelt dan kunnen alle werkenden zowel wendbaar als weerbaar worden. Of ze nu werkgever of werknemer, arbeider of kapitalist, modern of traditioneel werkend zijn. Dekken we de verzekeringen en pensioenvoorzieningen gezamenlijk af dan maakt dat alle werkenden wendbaar en weerbaar. De kapitalist en de arbeider zijn geëmancipeerd, nu ons sociaal stelsel nog! Daar strijdt de Werkvereniging voor.

Wat staat volgens jou in de weg voor die transitie? Hoe kunnen we die wendbare en weerbare modern werkende worden?

We zien dat de overheid evenals de traditionele werkgevers- en werknemersverenigingen niet goed lijken te beseffen, dat het terugdringen van werkenden in die duidelijke traditionele hokjes niet gaat werken. Daarom is het belangrijk dat we de overheid aan het verstand brengen dat de meeste mensen die voor zichzelf beginnen dat meestal niet doen voor de fiscale voordelen. Het vergroten van de autonomie is het belangrijkste motief. De overheid is er nu nog van overtuigd dat, wanneer ze het fiscale voordeel afbouwen, de meeste zelfstandigen vanzelf weer in loondienst gaan. 

Daarbij zijn de ambtenaren die bij het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid werken zelf vaak veiligheidszoekers. Zij kunnen zich slecht voorstellen dat je als werkende afstand doet van alle zekerheden die bij het ‘vaste contract’ horen, als daar alleen maar zelfregie tegenover staat. Volgens de ambtenaren - en die hebben helaas veel invloed op het kabinetsbeleid - is ons zekerheidsstelsel prima te repareren wanneer ze het werkgevers moeilijker maken om met zelfstandigen te werken. 

Maar ook de traditionele werkgevers- en werknemersverenigingen hebben er moeite mee om plaats te maken voor nieuwe belangenverenigingen. Zo is er in ons belangrijkste adviesorgaan ten aanzien van de arbeidsmarkt, de Sociaal Economische Raad, tot nu toe alleen plek voor werkgevers en werknemers, de arbeider en de kapitalist. Voor modern werkenden staan zij vooralsnog niet open. Hoe meer zetels zijn aan deze modern Werkenden afstaan hoe minder macht zij hebben. 

Maar er is nog een hindernis. Modern Werkenden zijn niet snel geneigd om nog ergens lid van te worden. Dit terwijl het ledenaantal van een belangenvereniging nog wel als voorwaarde geldt om een plekje aan de onderhandelingstafels te verkrijgen. En als je niet aan tafel zit, dan sta je helaas vaak op het menu. Daarom is het belangrijk dat de mensen die via onze medestanders (sponsors) werken zich ook direct bij ons aanmelden. Dat kunnen jullie als werkenden via Zorg&Co kosteloos. Klik hier om je kosteloos aan te melden.

Gelukkig zijn er oplossingen die vanuit de markt ontstaan om het Modern Werkenden makkelijker te maken, zoals Zorg&Co. Toch merk je dat je, zelfs als zelfstandige ‘in dienst bij je eigen coöperatie’ ook te maken krijgt met wetgeving die geen rekening houdt met andere werkvormen dan die van de traditionele werkgever en werknemer. De arbeider en de kapitalist. Zo zien wij steeds vaker dat de overheid zelfstandigen dwingen om via bemiddelingsbureaus te werken die daar een fikse prijs voor rekenen zonder dat de zelfstandigen daar wat aan heeft. Een voorbeeld hiervan in de zorg is de eis aan werkenden die zorg willen verlenen aan mensen, dat ze dit niet op gelijke voorwaarden met instellingen mogen doen en dat de instellingen hun niet mogen inhuren. Dat vinden wij een onbegrijpelijke voorwaarden, zeker voor zelfstandigen die aangesloten zijn bij een coöperatie die ze ondersteunen bij de taken die vereist worden. Ook dit soort misstanden kaarten we dan ook aan vanuit de Werkvereniging. Wij zetten ons voortdurend in om deze discriminatie van werkvormen op te heffen.

Wij zetten ons voortdurend in om overheidsinstanties en publieke instellingen erop te wijzen dat zij op onjuiste gronden (interpretaties van de wet) zzp’ers weren zodat ze deze discriminatie van werkvormen opheffen.